Czy mikroudar oznacza, że wystąpi udar mózgu? Mikroudar mózgu jest znanym czynnikiem ryzyka udaru niedokrwiennego i poprzedza wystąpienie udaru mózgu w 7–40 proc. przypadków. Nie oznacza to jednak że udar niedokrwienny jest nieunikniony u tych osób.
Fot: psdesign1 / Wylew krwi do mózgu jest wynikiem przerwania struktur naczyń krwionośnych. Jego bezpośrednią przyczyną może być pęknięcie tętniaka lub nadciśnienie tętnicze. Konsekwencją wylewu krwi do mózgu jest zniszczenie okolicznych tkanek, co jest stanem zagrażającym zdrowiu i życiu człowieka. W zależności od obszaru krwawienia wylew może dawać różne objawy, intensywny ból głowy, drgawki, nudności i wymioty, a nawet utratę świadomości. Wylew krwi do mózgu w fachowej terminologii medycznej określany jest mianem krwotoku śródczaszkowego. Tuż obok zawału mózgu (udaru niedokrwiennego) i krwawienia podpajęczynówkowego jest jednym z najczęstszych typów udaru mózgu. Prawdopodobieństwo jego wystąpienia zwiększa się wraz z wiekiem. Zobacz film: Skąd się bierze udar mózgu? Źródło: 36,6 Przyczyny wylewu krwi do mózgu Wylew krwi do mózgu, nazywany również krwotokiem śródczaszkowym i śródmózgowym, jest jednym z najpowszechniejszych rodzajów udaru mózgu. Wśród jego przyczyn należy wskazać przede wszystkim na tętniaka mózgu, który nieleczony, pęka, doprowadzając w ten sposób do wylewu krwi do mózgu. Częstym podłożem krwotoku śródczaszkowego jest również nadciśnienie tętnicze. Warto wspomnieć także o: urazach głowy, infekcjach mózgu, zaburzeniach krzepliwości krwi nieprawidłowej budowie naczyń krwionośnych (malformacji). Ryzyko wystąpienia krwotoku śródczaszkowego zwiększa się wraz z wiekiem. Osobami najbardziej obciążonymi są mężczyźni po 55. roku życia. Nie bez znaczenia są także czynniki genetyczne - prawdopodobieństwo wylewu krwi do mózgu zwiększa się u osoby, której najbliższa rodzina doświadczyła takiego stanu. Wśród innych czynników ryzyka warto wymienić także: choroby serca (w tym przede wszystkim migotanie przedsionków), cukrzycę, choroby naczyniowe, palenie papierosów, nadużywanie alkoholu, otyłość, dnę moczanową, choroby tarczycy, przyjmowanie narkotyków (w tym głównie: amfetaminy i kokainy) oraz przyjmowanie antykoncepcji hormonalnej. Objawy krwawienia śródczaszkowego - jak rozpoznać wylew krwi do mózgu? Objawy udaru krwotocznego uzależnione są przede wszystkim od obszaru mózgu dotkniętego krwawieniem. Pierwszym symptomem wylewu krwi jest nagły i intensywny ból głowy. Jednak w niektórych przypadkach udar krwotoczny może przebiegać całkowicie bezboleśnie, dlatego nie należy bagatelizować innych objawów. Wśród najczęstszych symptomów wylewu krwi do mózgu można wymienić: niedowład (a niekiedy nawet paraliż) połowy ciała, często pojawiający się tuż po intensywnym wysiłku fizycznym, bezpośrednio po przebudzeniu się lub wystąpieniu sytuacji stresogennej, osłabienie mięśniowe całego ciała, problemy z poruszaniem się i koordynacją ruchową, zaburzenia widzenia, w tym często podwójne widzenie, majaczenie i utratę świadomości, napad padaczkowy, nudności i wymioty, problemy z mówieniem i zrozumieniem. Zwykle po kilkunastu minutach od pojawienia się pierwszych objawów dochodzi do utraty przytomności. W takim wypadku należy szybko przeciwdziałać, ponieważ jest to stan bezpośrednio zagrażający życiu. Bardzo często po wystąpieniu pierwszych objawów dochodzi do utraty przytomności. Pomoc w takiej sytuacji powinna być jak najszybsza, ponieważ jest to stan zagrożenia życia, a ponad to wczesna interwencja może zapobiec trwałym powikłaniom neurologicznym. Rozpoznanie wylewu krwi do mózgu W przypadku udaru mózgu podstawowym aspektem jest rozpoznanie jego rodzaju i natychmiastowe wdrożenie leczenia. W tym celu wykonuje się pomiar ciśnienia tętniczego, oraz angiografię tomografii komputerowej, niekiedy (w trudnych do zdiagnozowania przypadkach) wykonuje się również angiografię rezonansu magnetycznego. W przypadku wylewu krwi do mózgu w badaniach tych uwidacznia się obszar mózgu, dotknięty krwotokiem. Pierwsza pomoc przy wylewie krwi do mózgu Wylew krwi do mózgu jest stanem bezpośrednio zagrażającym życiu, dlatego też należy jak najszybciej podjąć działania, mające na celu pomóc choremu. Podstawą w udzieleniu pierwszej pomocy osobie, która ma udar krwotoczny, jest przewiezienie jej do szpitala lub zadzwonienie po karetkę pogotowia ratunkowego. Czekając na oddział ratowników medycznych, należy ułożyć chorego w pozycji bezpiecznej ustalonej. Zapobiegnie ona ewentualnemu zachłyśnięciu się wymiocinami. Ponadto należy czuwać nad poszkodowanym i monitorować jego funkcje życiowe. W przypadku ich ustania konieczne jest rozpoczęcie resuscytacji. Zobacz film: Przyczyny pęknięcia naczyń krwionośnych w mózgu. Źródło: Dzień Dobry TVN Leczenie udaru krwotocznego (wylewu krwi do mózgu) Rodzaj leczenia udaru krwotocznego uzależniony jest od obszaru mózgu dotkniętego krwawieniem. Bardzo rzadko zachodzi potrzeba klasycznego leczenia operacyjnego z trepanacją czaszki. Zazwyczaj stosuje się leczenie ogólne i swoiste, przy wdrażaniu którego uwzględniane są współistniejące choroby układu krwionośnego i naczyniowego. Ewentualna farmakoterapia zapobiega wystąpieniu obrzęku mózgu i wzrostowi ciśnienia śródczaszkowego. Ponadto bardzo ważne jest: monitorowanie czynności życiowych i ciśnienia tętniczego (nie powinno być ono ani zbyt niskie, ani zbyt wysokie). Przy udarze krwotocznym mózgu rokowania uzależnione są od rozległości krwotoku oraz szybkości podjętych działań leczniczych. Po wystąpieniu wylewu należy podjąć działania profilaktyczne, które zminimalizują ryzyko wystąpienia kolejnego udaru mózgu. Zobacz film: Operacja wady serca jednokomorowego. Źródło: 36,6W medycynie śmierć mózgu jest utożsamiana ze śmiercią człowieka, a tym samym zaprzestaniem dalszego leczenia. Definicja śmierci mózgowej pojawiła się w medycynie w 1968 roku, kiedy zastąpiono nią pojęcie "śmierci przez ustanie akcji serca". W Polsce przepisy regulujące stwierdzanie zgonu na podstawie śmierci mózgowej pojawiły Wylew krwi do mózgu i udar to określenia, które często stosowane są zamiennie. Czy faktycznie odnoszą się do jednej dolegliwości zdrowotnej? Tłumaczymy, jakie są różnice pomiędzy udarem, a wylewem, jak rozpoznać ich objawy. Udar, a wylew – czy to to samo?Choć „udar” i „wylew” w mowie potocznej często stosowane są naprzemian nie oznacza to, że dotyczą one tego samego problemu zdrowotnego. Aby zrozumieć, gdzie leży różnica należy baczniej przyjrzeć się samemu zjawisku udaru również: Suplementy na serce: jakie wybraćCo to jest udar?Udar to zaburzenie czynności mózgu wskutek nieprawidłowego krążenia krwi. Istnieją dwa rodzaje udaru:Udar krwotoczny, spowodowany pęknięciem naczynia tętniczego i wylewem krwi do mózgu. To właśnie ten typ udaru jest nazywany powszechnie wylewem. Udary krwotoczne dzieli się na śródmózgowe i podpajęczynówkowe, w zależności od części mózgu, w której doszło do niedokrwienny, którego przyczyną jest zatrzymanie dopływu krwi do mózgu (nazywany czasem zawałem mózgu).Jak widać, udar, a wylew to dwie zupełnie inne sytuacje, odnoszące się do jednego zaburzenia. Należy dodać, że zdecydowana większość udarów ma charakter niedokrwienny – udary krwotoczne, czyli wylewy stanowią jedynie około 20% wszystkich udarów. Przyczyny udaru niedokrwiennegoCzęstą przyczyną udaru niedokrwiennego mózgu jest miażdżyca – choroba, w trakcie której światło tętnicy zostaje zwężone, a dopływ krwi do organów znacznie utrudniony. Do innych powodów udaru zalicza się zator, czyli skrzeplinę powstającą w sercu lub oderwanie blaszki – przyczyny udaru krwotocznegoNajczęstszą przyczyną wylewu jest wieloletnie zaniedbywanie zbyt wysokiego nadciśnienia tętniczego. Taki stan powoduje powstawanie mikrotętniaków, które po latach są podatne na pękanie. Zmiany mogą powstawać również wskutek ukrytych wad mózgu – kto jest w grupie ryzyka?Ryzyko wystąpienia udaru mózgu wzrasta wraz z wiekiem. Wiąże się ono jednak z innymi dolegliwościami, przez co coraz częściej udary spotykają również młodych ludzi. W grupie ryzyka znajdują się osoby cierpiące na:Nadciśnienie tętnicze,Cukrzycę,Nadwagę,Bezdech senny, ryzyko udaru jest większe u osób spożywających duże ilości alkoholu, palących papierosy i stosujących niezdrową dietę bogatą w wysoce przetworzone i tłuste produkty. Na udar krwotoczny narażone są także osoby stosujące stale leki przeciwzakrzepowe. Objawy udaru mózgu – jak je rozpoznać?Udar, zarówno krwotoczny jak i niedokrwienny to stan bezpośredniego zagrożenia życia. W razie jego wystąpienia niezwykle ważna jest odpowiednio szybka reakcja na specyficzne objawy. W takim razie, jak rozpoznać udar? Alarmujące są następujące symptomy:Osłabienie mięsni kończyny (niedowład, drętwienie),Zaburzenia mowy,Opadnięcie kącika ust,Wymioty,Zaburzenia widzenia,Bóle głowy,Zaburzenia równowagi,Utrata wspomniane dolegliwości mogą być zarówno objawami wylewu, jak i udaru w razie wystąpienia udaruOsoba, u której podejrzewany jest udar musi być jak najszybciej przewieziona do szpitala, gdzie zostanie poddana tomografii komputerowej. Badanie umożliwia stwierdzenie, jaki rodzaj udaru wystąpił i w której części mózgu jest zlokalizowany. Inne procedury medyczne wykorzystywane w razie udaru to np. rezonans magnetyczny oraz angiografia tętnic pamiętać, że w razie wystąpienia udaru czas jest na wagę złota – szybkie zapewnienie choremu pomocy medycznej zminimalizuje szkody, jakie udar wywoła w mózgu. Leczenie pacjenta po udarzePo udarze niedokrwiennym bardzo ważne jest wdrożenie leczenia przeciwzakrzepowego i przeciwpłytkowego. W niektórych przypadkach zaleca się również inwazyjne zwężanie tętnic szyjnych (angioplastykę).Jak chronić się przed udarem?Przebyty udar może pociągać za sobą poważne konsekwencje zdrowotne, w tym paraliż, zaburzenia mowy czy pamięci, a nawet zgon. Ryzyko wystąpienia udaru można zmniejszyć zmieniając tryb paleniaNałóg papierosowy to jedna z głównych przyczyn miażdżycy, która jest bezpośrednim powodem udaru niedokrwiennego. Chcesz zmniejszyć ryzyko udaru? Przestań palić!Ogranicz alkoholDuże ilości alkoholu wpływają bardzo niekorzystnie na funkcjonowanie układu krwionośnego. Aby oddalić od siebie ryzyko udaru warto zrezygnować z napojów wyskokowych lub chociaż zmniejszyć ich spożywanie do fizycznaUprawianie sportu wpływa pozytywnie na funkcjonowanie układu krwionośnego. Udowodniono, że regularna aktywność reguluje ciśnienie krwi i zapobiega stanom sprzyjającym udarowi, m. in. miażdżycy. Kontrola ciśnienia krwiPrzyczyną wylewu, czyli udaru krwotocznego jest wieloletnie zbyt wysokie ciśnienie krwi. Aby uchronić się przed wylewem, regularnie wykonuj badania dietaAby zminimalizować ryzyko wystąpienia udaru warto zmienić sposób żywienia na zdrowszy. Dieta przeciwudarowa powinna zawierać produkty obniżające ciśnienie krwi. Należą do nich m. in: łosoś, bataty, fasola, jagody, chudy nabiał, banany, orzechy, nasiona pamiętać, że udar, a wylew to tak naprawdę dwa rodzaje jednej dolegliwości, jaką jest udar mózgu. Nie należy zapominać i o tym, że udar nie dotyczy wyłącznie osób starszych – coraz częściej spotyka osoby młode, prowadzące niezdrowy tryb życia. Tymczasem wystarczy zaledwie kilka zmian, aby drastycznie zmniejszyć ryzyko wystąpienia stanu zagrażającemu życiu.
Udar mózgu – objawy. Przedostanie się krwi do mózgu, powoduje obumieranie tkanki mózgowej, co prowadzi do zaburzenia jej czynności – ruchowych, czuciowych, neurologicznych. Na tych podłożach rozwijają się liczne dysfunkcje i upośledzenia. Wielkość deficytów jest uzależniona od tego, jak poważny był wylew. Objawy mogą
Zawał i udar mózgu to dwie groźne choroby, które mogą doprowadzić do ciężkiego kalectwa, nawet śmierci. Pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego – jedna dotyczy serca i układu krążenia, zaś druga – mózgu i tkanki nerwowej. Jednak poza tym, że obie w sposób dramatyczny mogą pogorszyć jakość życia, mają jeszcze jedną wspólną cechę – są na ogół spowodowane przez te same czynniki. Zawał serca jest to martwica mięśnia sercowego spowodowana niedokrwieniem. Powstaje zwykle na tle choroby niedokrwiennej serca, której rozwój jest przyczyną zwężenia jednej z tętnic wieńcowych – naczyń, które zaopatrują mięsień sercowy w tlen. Najczęściej następuje to na skutek zakrzepu na pękniętej blaszce miażdżycowej, który zamyka naczynie wieńcowe. Do czynników ryzyka choroby wieńcowej i zawału serca należą: nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, otyłość, palenie papierosów, brak ruchu, stres. Zobacz film: "Uwarunkowania genetyczne chorób serca" Zawał serca w wielu przypadkach doprowadza do śmierci lub do znacznego ograniczenia aktywności w życiu codziennym. Udar mózgu to nagłe wystąpienie objawów uszkodzenia mózgu powstałego w wyniku zaburzeń krążenia mózgowego. Może przebiegać z utratą świadomości lub bez niej. Podłoże schorzenia stanowi niedokrwienie tkanki mózgowej wskutek zakrzepu lub zatoru tętnic mózgowych (jest to udar niedokrwienny – 80% przypadków) lub krwotok mózgowy (udar krwotoczny – około 20%). Udar niedokrwienny można nazwać zawałem mózgu, gdyż wskutek braku dopływu krwi do tkanki nerwowej dochodzi do jej martwicy. spis treści 1. Objawy udaru mózgu 2. Miażdżyca 1. Objawy udaru mózgu Mogą być bardzo różne, np.: porażenie lub niedowład (osłabienie) jednej kończyny albo całej połowy ciała, porażenie mięśni twarzy, zaburzenia czucia w połowie ciała, nagłe zaniewidzenie na jedno oko, zaburzenia zachowania, zaburzenia mowy i rozumienia słów. Przy odpowiednim leczeniu objawy te mogą się wycofać, przynajmniej częściowo. Czasami jednak pozostają już do końca życia. Nierzadko skutkiem udaru jest trwałe kalectwo lub nawet śmierć. Ważne jest jak najszybsze przewiezienie chorego do szpitala na oddział neurologiczny – najlepiej w ciągu 3 godzin od wystąpienia objawów. Niestety, rzadko jest to możliwe. Najczęstszymi przyczynami tego schorzenia są miażdżyca, a także nadciśnienie tętnicze i zatory pochodzenia sercowego (np. przy migotaniu przedsionków). Czynnikami ryzyka udaru są stany sprzyjające rozwojowi miażdżycy, a więc te same, które przyczyniają się do choroby wieńcowej i zawału serca! 2. Miażdżyca Współczesny stan wiedzy medycznej uznaje miażdżycę za przewlekły stan zapalny zajmujący przede wszystkim średnie i duże tętnice. Proces ten rozpoczyna się już w młodym wieku (nawet w dzieciństwie), jednak pierwsze objawy miażdżycy jego rozwoju pojawiają się zwykle dopiero około 50. roku życia. U osób z czynnikami ryzyka (genetyczne i środowiskowe – np. palenie tytoniu, bogatotłuszczowa dieta, brak ruchu) mogą wystąpić dużo wcześniej. Proces miażdżycowy rozpoczyna się uszkodzeniem śródbłonka naczyń krwionośnych, czyli komórek, które je wyściełają. Przyczyniają się do tego turbulentny (zaburzony) przepływ krwi w nadciśnieniu tętniczym, toksyczne składniki dymu papierosowego, wolne rodniki tlenowe, utlenione cząsteczki LDL (tzw. zły cholesterol), glikowane proteiny obecne w krwi cukrzyków. Uszkodzenie nabłonka prowadzi do agregacji płytek krwi i nacieku ściany naczynia przez leukocyty oraz makrofagi, które obładowane lipidami z czasem stają się komórkami piankowatymi, a także do namnażania się komórek mięśniowych tworzących ścianę naczynia. Powstaje blaszka miażdżycowa, która zwęża światło naczynia krwionośnego. Jeśli jest ona stabilna, nie powoduje na razie większych kłopotów. Jednak największe niebezpieczeństwo stanowi pęknięcie blaszki miażdżycowej, kiedy stanie się ona niestabilna pod wpływem toczącego się w niej procesu zapalnego i wydzielanych przez leukocyty białek zapalnych. Doprowadza to do powstania zakrzepu, który może zaczopować tętnice i przerwać strumień krwi płynący do narządu. Bez względu na to, jaka to będzie tkanka – nerwowa czy mięśniowa serca – skutek będzie podobny: martwica i utrata funkcji. Różnica polega na wrażliwości różnych komórek na niedokrwienie – neurony umierają szybciej niż komórki mięśni. Zarówno udar, jak i zawał serca mogą jednak prowadzić do śmierci lub trwałego kalectwa. Obie choroby manifestują się w zupełnie inny sposób, jednak do ich rozwoju przyczyniają się takie same czynniki. Jeśli chcemy uniknąć zarówno udaru, jak i zawału, warto już dziś zadbać o swoje zdrowie: Wykonać badania krwi na poziom cholesterolu i cukru. Kontrolować ciśnienie tętnicze. Rzucić palenie papierosów. Schudnąć, aby BMI było mniejsze niż 25. Więcej się ruszać – codziennie! Mniej się denerwować. Nie przesadzać z piciem alkoholu. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Karolina Kropiewnicka-Buczek Lekarz, autorka wielu publikacji naukowych.Udar mózgu stanowi 80 proc. wszystkich udarów i jest jednym z powikłań zatorowych chorób serca. Będąc główną przyczyną niesprawności osób po 40 roku życia, stanowi trzecią w kolejności przyczynę zgonów. O przyczynach powstawania udaru mózgu, opowiada prof. Janina Stępińska, kardiolog. Nie ma możliwości aby obiektywnie
Wylew krwi do mózgu to bardzo poważny stan, który stanowi zagrożenie dla życia pacjenta. Wymaga on bezwzględnej hospitalizacji, bowiem im szybciej choremu zostanie udzielona pomoc medyczna, tym lepsze rokowania. Jak rozpoznać pierwsze objawy wylewu? Jak wygląda rehabilitacja i powrót do zdrowia po udarze krwotocznym? Jaka jest różnica między udarem a wylewem? spis treści 1. Co to jest wylew krwi do mózgu? 2. Udar a wylew krwi do mózgu 3. Przyczyny wylewu 4. Jakie są objawy wylewu? 5. Pierwsza pomoc w przypadku wylewu 6. Leczenie udaru krwotocznego 7. Rokowanie po udarze 8. Rehabilitacja po udarze krwotocznym 9. Zapobieganie udarom rozwiń 1. Co to jest wylew krwi do mózgu? Wylew polega na przerwaniu ciągłości naczynia krwionośnego i wypływie krwi do okolicznych tkanek. Może do niego dojść w wyniku pęknięcia tętniaka bądź w związku z wysokim nadciśnieniem tętniczym. Zobacz film: "Jak rozpoznać udar?" Zazwyczaj wylew wchłania się samoistnie, chociaż wylanie krwi do niektórych tkanek może okazać się bardzo niebezpieczne i doprowadzić nawet do zgonu. Jednym z najbardziej niebezpiecznych rodzajów wylewu jest wylew krwi do mózgu, czyli udar krwotoczny mózgu (krwotok śródmózgowy). W Polsce występuje on średnio co 6,5 minuty. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Czy udar można przewidzieć? - odpowiada lek. Jerzy Bajko Czy drętwienie jednej strony ciała świadczy o udarze? - odpowiada dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska Jak rozpoznać wylew krwi do mózgu? - odpowiada dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska Wszystkie odpowiedzi lekarzy 2. Udar a wylew krwi do mózgu Powszechnie o każdym udarze mówi się wylew, jednak nie jest to do końca trafne określenie. Zatem czym się różni udar od wylewu? Nie każdy udar mózgu jest wylewem. W rzeczywistości bowiem istnieją dwa rodzaje udarów: udar niedokrwienny, tzw. zawał mózgu – stanowi 80 proc. przypadków udaru, udar krwotoczny, czyli wylew – 20 proc. przypadków. Do udaru niedokrwiennego dochodzi, gdy przepływ krwi w tętnicy mózgowej zostaje zablokowany, w rezultacie czego część mózgu zostaje niedotleniona. Wylew krwi do mózgu jest zaś przeciwieństwem udaru niedokrwiennego, ponieważ w tym przypadku krew płynąca naczyniem przerywa jego ścianę i wydostaje się na zewnątrz do tkanki mózgowej. Dość rzadko spotykanym, ale także niebezpiecznym stanem jest także wylew krwi do móżdżku. 3. Przyczyny wylewu Najpowszechniejszą przyczyną wylewów krwi do mózgu jest nadciśnienie tętnicze. Samo w sobie nie daje żadnych objawów, dlatego też często do wylewu dochodzi u osób nieświadomych swoich problemów z nadciśnieniem. Wśród rzadziej występujących przyczyn udaru krwotocznego można wymienić: nieprawidłowości w budowie naczyń krwionośnych, uraz, zaburzenia krzepnięcia krwi, infekcja, guzy. 4. Jakie są objawy wylewu? Objawy udaru krwotocznego w dużej mierze zależą od obszaru mózgu dotkniętego wylewem. Z tego względu pierwsze objawy wylewu krwi do mózgu mogą być bardzo różnorodne. Niekiedy nawet wylewy przebiegają całkowicie bezboleśnie i bezobjawowo. Brak wyraźnych symptomów udaru sprawia, że schorzenie to jest jeszcze bardziej niebezpieczne. Najczęściej wylew krwi do mózgu objawia się: silnym bólem głowy, pojawiającym się nagle, wymiotami i mdłościami, uczuciem sztywności karku, nagłym zdezorientowaniem, problemem z mówieniem i rozumieniem mowy, nagłym pojawieniem się zaburzenia widzenia, dotykającym jednego lub obu oczu, a także ból oczu, nagłym osłabieniem i zdrętwieniem mięśni twarzy, ramienia, nogi (zazwyczaj po jednej stronie ciała), nagłym problemem z chodzeniem, zawrotami głowy, utratą równowagi i koordynacji. Niejednokrotnie rozległy udar mózgu poprzedzony jest mikroudarem (tzw. mikrowylew lub mały wylew). Objawy mikroudaru mogą być różne. Są one zależne od tego, w której części mózgowia wystąpiło przejściowe niedokrwienie. Lekki udar objawiać się może np. połowicznym paraliżem twarzy, zaburzeniem mowy, czy zawrotami głowy. 5. Pierwsza pomoc w przypadku wylewu Jeśli zauważymy u siebie lub kogoś w naszym otoczeniu oznaki udaru czy wylewu, natychmiast wezwijmy karetkę. Kluczową rolę odgrywa tutaj czas. Im mniej go minie od wystąpienia pierwszych objawów udaru do przyjazdu pogotowia, tym lepsze jest rokowanie i większa szansa, że nie dojdzie do poważnych uszkodzeń mózgu. Do czasu przyjazdu służb medycznych zapewnij choremu spokój i nie ruszaj go nadmiernie. Kolejnym etapem jest przewiezienie chorego do szpitala, najlepiej prosto na oddział neurologiczny. Po wylewie pacjent będzie musiał spędzić w szpitalu kilka dni na obserwacji. Jeśli dojdzie do uszkodzeń w obrębie mózgu, konieczna będzie rehabilitacja. 6. Leczenie udaru krwotocznego Udar krwotoczny jest stanem zagrożenia życia. Priorytetem jest czas, tylko rozpoznanie wczesnych objawów udaru pozwala na natychmiastową reakcję. Udzielenie pomocy medycznej w pierwszych godzinach od wystąpienia objawów znacznie zwiększa szanse na pomyślne leczenie. W początkowym etapie najważniejsze jest zabezpieczenie podstawowych czynności życiowych, chociażby poprzez zapobieganie skutkom zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego. Przy wylewie konieczne może być też wsparcie oddychania u chorego. Dlatego też pacjentom często trzeba podawać tlen, ale też podłączać urządzenia wspomagające oddychanie czy kroplówki. Przebieg leczenia w udarze krwotocznym uzależnione jest od lokalizacji, przyczyny oraz rozmiaru wylewu. Bywa, że niezbędne jest przeprowadzenie operacji mającej na celu zredukowanie krwawienia i opuchlizny mózgu. Zazwyczaj stosuje się jednak środki farmakologiczne, w tym leki przeciwbólowe, leki na opuchliznę oraz kortykosteroidy. Z kolei w przypadku udaru niedokrwiennego mózgu stosuje się leki trombolityczne. Wdrożenie leczenia trombolitycznego możliwe jest dopiero po wykluczeniu krwotoku śródczaszkowego. 7. Rokowanie po udarze Rokowania po udarze krwotocznym mózgu zależne są od wielu czynników. Najważniejsze z nich to umiejscowienie i rozległość uszkodzenia, ale też szybkość udzielenia pomocy, wiek pacjenta i jego ogólna kondycja zdrowotna. Równie istotną kwestią jest także to, w jakim tempie poprawia się stan chorego po ustąpieniu fazy ostrej. Niestety, rokowania po rozległym wylewie krwi do mózgu nie są dobre. Szacuje się, że na skutek samego udaru lub w wyniku związanych z nim powikłań, umiera aż 30-50 proc. chorych. Szanse na przeżycie po wylewie krwi do mózgu zwiększa natychmiastowa reakcja i szybka pomoc medyczna. Rokowania po wylewie krwi do mózgu polepszają się, gdy pacjent przeżyje pierwszy miesiąc po incydencie. Najpoważniejszymi skutkami po wylewie jest krwotok wewnątrzkomorowy, krwawienie nawrotowe oraz obrzęk mózgu. Udar krwotoczny może skutkować także niedowładem połowicznym na granicy porażenia. Wylew prawostronny będzie skutkował niedowładem kończyn po lewej stronie. Z kolei wylew lewostronny, będzie objawiał się niedowładem kończyn po prawej stronie. Wylew krwi do mózgu może skutkować także pogorszeniem sprawności intelektualnej. 8. Rehabilitacja po udarze krwotocznym U chorych po udarze krwotocznym, podstawowym problemem jest ograniczenie sprawności, która pozwalałaby im powrócić do normalnej aktywności. Dlatego też dla większości pacjentów jedną z najważniejszych kwestii jest przywrócenie zdolności chodzenia, która umożliwiałaby im samodzielne funkcjonowanie. Rehabilitacja po udarze krwotocznym powinna być rozpoczęta możliwie jak najszybciej od wystąpienia incydentu. Zakłada się, że jeśli chory do 4 tygodni po zdarzeniu, jest w stanie siedzieć bez oparcia, szanse na samodzielne chodzenie w przyszłości są duże. Efekty rehabilitacji po krwotoku mózgowym zależne są nie tylko od czasu jej rozpoczęcia. Istotną kwestią jest także wiek chorego. U młodszych pacjentów po udarze krwotocznym intensywna rehabilitacja znacznie częściej przynosi spodziewane rezultaty, niż w przypadku osób starszych. Jest to związane z tym, że młody organizm ma większe zdolności do regeneracji. Po udarze mózgu u wielu pacjentów pojawiają się także objawy depresji. Życie człowieka po wylewie ulega radykalnej zmianie. Dlatego też oprócz rehabilitacji, dobrze jest także zadbać o konsultacje psychologiczne. Każdy przypadek depresji poudarowej powinien być leczony, bowiem stan psychiczny chorego ma także bardzo duże znaczenie w efektywnym wychodzeniu z niepełnosprawności ruchowej. 9. Zapobieganie udarom Zwiększone prawdopodobieństwo wylewu krwotocznego dotyczy przede wszystkim osób starszych (po 65. roku życia). Oprócz tego udar może zagrażać osobom z nadciśnieniem, ale też chorym na cukrzycę czy otyłość. Jedną z częstszych przyczyn udaru jest także miażdżyca tętnic (powoduje udar zakrzepowy). W zapobieganiu udarom niezwykle ważne jest więc eliminowanie czynników ryzyka. Profilaktyka udarów mózgu sprowadza się do: regularnego kontrolowania ciśnienia tętniczego, zaprzestania palenia tytoniu oraz picia alkoholu, kontrolowania poziomu cukru we krwi, dbania o odpowiednią ilość ruchu i utrzymywania prawidłowej masy ciała, zdrowej diety, redukcji stresu. Ogromne znaczenie ma także prawidłowe leczenie chorób podstawowych. W takich przypadkach, dla utrzymania dobrego stanu zdrowia, konieczne są regularne wizyty u lekarza prowadzącego oraz przyjmowanie wskazanych leków. Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamyUDZIELONE ODPOWIEDZI. W takim przypadku, wypadek w pracy może być uznany, jeżeli spełnia 3 warunki: nagłe zdarzenie spowodowane przyczyną zwenętrzną, związek z pracą, uraz lub śmierć. Wypadek powinien zostać zgłoszony pracodawcy a on powołuje komisję, która w ciągu 14 dni musi sporządzić protokół, wyjaśniający Udary mózgu dzieli się na udary krwotoczne – spowodowane wynaczynieniem się krwi poza światło naczynia krwionośnego i udary niedokrwienne – które występują na skutek zamknięcia tętnicy przez blaszkę miażdżycową lub materiał zatorowy. Udary są jedną z głównych przyczyn śmierci i niepełnosprawności dorosłych w populacjach rozwiniętych. Udary krwotoczne występują rzadziej niż udary niedokrwienne, wiążą się jednak z większym ryzykiem poważnych powikłań, w tym zgonu. Udar krwotoczny mózgu – na czym polega? Udar mózgu to zbiór objawów neurologicznych, utrzymujących się powyżej 24 godzin, wynikających z zaburzeń przepływu krwi przez mózg. Zarówno udar krwotoczny, jak i udar niedokrwienny spowodowane są niedotlenieniem komórek nerwowych, co prowadzi do ich śmierci. Mechanizm, w jakim dochodzi do tego niedotlenienia jest jednak inny. Udar krwotoczny a niedokrwienny W przypadku udarów niedokrwiennych przyczyną niedotlenienia komórek nerwowych jest zablokowanie przepływu krwi przez naczynie, natomiast w przebiegu udaru krwotocznego dochodzi do pęknięcia ściany naczynia. Układ naczyń krwionośnych, zaopatrujących w tlen i składniki odżywcze tkankę nerwową, jest niezwykłą i skomplikowaną konstrukcją. Jej celem jest dostarczanie niezbędnych substancji do każdej części mózgu. Przerwanie ściany naczynia prowadzi do wylania się krwi bezpośrednio do tkanki nerwowej lub przestrzeni podpajęczynówkowej, co sprawia, że tlen oraz substancje odżywcze nie są dostarczane do odpowiednich rejonów mózgu. Ponadto wynaczyniona krew niszczy tkankę nerwową otaczającą uszkodzone naczynie i zwiększa ciśnienie panujące w czaszce, powodując rozległe uszkodzenia, które nie są ograniczone jedynie do miejsca wylewu. Udar krwotoczny może być spowodowany: pęknięciem naczynia zaopatrującego w krew jego wewnętrzne części – jest to tak zwany krwotok śródmózgowy, pęknięciem naczynia biegnącego na powierzchni mózgu – mówimy wówczas o krwawieniu podpajęczynówkowym (wynaczyniona krew zbiera się w przestrzeni pomiędzy oponą pajęczą a oponą miękką mózgu). Udary stanowią trzecią przyczynę śmierci i pierwszą przyczynę niepełnosprawności wśród ludzi dorosłych w Polsce. Szacuje się, że krwotoczny udar mózgu dotyka około 20 na 100 000 osób. Krwotok śródmózgowy stanowi około 15% wszystkich udarów, a krwawienie podpajęczynówkowe 5% wszystkich udarów niedokrwiennych. Polecane dla Ciebie płyn, niedobór witamin, niedobór minerałów, odporność zł tabletka, niedobór minerałów, niedobór witamin zł kapsułki, niedobór witamin, niedobór minerałów, koncentracja, pamięć zł kapsułki zł Udar krwotoczny mózgu – przyczyny Do udaru krwotocznego dochodzi na skutek osłabienia i w rezultacie pęknięcia ściany naczynia krwionośnego. Przyczyny mogące powodować wylew krwi do mózgu i do przestrzeni podpajęczynówkowej są różne. Przyczyny krwotoku śródmózgowego: nieleczone przez wiele lat nadciśnienie tętnicze – podwyższone ciśnienie tętnicze krwi powoduje uszkadzanie ściany naczyń krwionośnych i tworzenie się mikrotętniaków, odkładanie się w ścianach naczyń substancji powodujących ich kruchość, wrodzone wady naczyń krwionośnych – malformacje naczyniowe, palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu, przyjmowanie narkotyków – stymulanty, takie jak kokaina i amfetamina w dużym stopniu zwiększają ryzyko udaru krwotocznego, wrodzone i nabyte skazy krwotoczne, przyjmowanie leków przeciwkrzepliwych – w wielu sytuacjach ich przyjmowanie jest konieczne, a korzyści z ich przyjmowania znacznie przewyższają ryzyko, nowotwory złośliwe pierwotne i przerzutowe w obrębie ośrodkowego układu nerwowego – naciekanie naczyń bardzo często prowadzi do ich zniszczenia, urazy. Przyczyny krwotoku podpajęczynówkowego: poważne urazy głowy, tętniaki, malformacje tętniczo–żylne, nadciśnienie tętnicze, miażdżyca. Udar krwotoczny mózgu – objawy Krwotoczny udar mózgu charakteryzować będą objawy neurologiczne, zależne od miejsca, w którym doszło do niedotlenienia komórek nerwowych oraz od stopnia kompresji struktur ośrodkowego układu nerwowego wywołanej zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym. Krwotok mózgowy – objawy wynikające ze zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego: silny ból głowy, nudności i wymioty, zaburzenia akcji serca, zaburzenia oddechu, wahania ciśnienia tętniczego krwi, utrata przytomności. Objawy związane z zaburzeniami funkcji organizmu niezbędnych do życia, wynikają z ucisku obrzękniętej tkanki nerwowej i wynaczynionej krwi na ważne struktury znajdujące się w pniu mózgu. Wystąpienie takiej sytuacji jest szczególnie prawdopodobne w przypadku, gdy wystąpił rozległy wylew krwi lub krwotok do móżdżku. Wylew krwi do mózgu – objawy związane ze zniszczeniem konkretnych części mózgu: niedowład kończyn – udar mózgu prawostronny będzie powodował niedowład kończyn po stronie lewej, natomiast udar mózgu lewostronny niedowład kończyn po stronie prawej – w początkowej fazie może manifestować się także drętwieniem ręki, osłabienie mięśni twarzy – charakterystyczne jest opadanie kącika ust, problemy z mową – trudności może sprawiać zarówno wypowiadanie słów, jak i ich rozumienie, zaburzenia widzenia – najczęściej dotyczące jednego oka, problemy z przełykaniem, zaburzenia równowagi. Wylew krwi do mózgu – pierwsze objawy Objawy udaru krwotocznego występują najczęściej nagle i szybko nasilają się. Dominującym objawem jest silny ból głowy, który opisywany jest przez pacjentów jako najgorszy w życiu. W przypadku podejrzewania u siebie udaru krwotocznego, należy jak najszybciej wezwać fachową pomoc. Udar mózgu – pierwsza pomoc Pierwsza pomoc przy udarze krwotocznym powinna polegać na jak najszybszym wezwaniu specjalistycznej pomocy. Należy pamiętać, że z każdą sekundą giną kolejne neurony, dlatego im szybciej pacjent znajdzie się w ośrodku mogącym zapewnić mu fachową pomoc, tym większe są jego szanse na przeżycie. W przypadku wystąpienia charakterystycznych dla udaru objawów nie powinno się przyjmować leków, tracić czasu na konsultacje z lekarzem pierwszego kontaktu czy liczyć na to, że objawy same przeminą. Powinno się zadzwonić pod numer 112 i zaczekać na karetkę, która przewiezie chorego do najbliższego szpitala z oddziałem udarowym. Udar krwotoczny – rozpoznanie Objawy wylewu krwi do mózgu są dość charakterystyczne, jednak bardzo ciężko tylko na ich podstawie rozróżnić udar krwotoczny od udaru niedokrwiennego. W tym celu wykonuje się tomografię komputerową bez kontrastu. W większości przypadków pozwala ona na dokładne stwierdzenie, w jakim miejscu wystąpiło krwawienie do mózgu. Dokładne określenie typu udaru oraz miejsca uszkodzenia naczynia jest ważne, gdyż wpływa na późniejsze decyzje terapeutyczne. Udar krwotoczny – leczenie Leczenie udaru krwotocznego w pierwszej fazie polega na zabezpieczeniu podstawowych czynności życiowych pacjenta. Bardzo ważne jest zapobieganie niezwykle niebezpiecznym skutkom zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego. Wylew krwi do mózgu – operacja Jeśli przyczyną krwawienia jest pęknięty tętniak wewnątrzczaszkowy lub malformacja naczyniowa, stosuje się operacyjne zaklipsowanie pękniętego naczynia lub metody radiologii interwencyjnej mające na celu powstrzymać wypływ krwi z naczynia od wewnątrz. Wybór odpowiedniej metody leczenia uzależniony jest od stanu pacjenta, jego wieku, a także parametrów morfologicznych krwawiącego naczynia. Udar krwotoczny – skutki Udar krwotoczny mózgu – rokowania Krwotok do mózgu zwykle niesie ze sobą poważne konsekwencje, przeważnie gorsze niż w przypadku udarów niedokrwiennych. U osób, które przeszły rozległy udar mózgu rokowania są bardzo złe i często wiążą się ze śmiercią. Udar krwotoczny – śmiertelność Szacuje się, że około połowa chorych, która doświadczyła udaru krwotocznego mózgu umiera na skutek w wyniku samego udaru lub związanych z nim powikłań. Udar krwotoczny – powikłania Udary są główną przyczyną niepełnosprawności w starszym wieku. Wiążą się z dużym pogorszeniem funkcjonowania, wpływając tym samym negatywnie na jakość życia. Do częstych powikłań udarów zalicza się: niedowłady, pogorszenie sprawności intelektualnej i afazję. Udar mózgu – afazja Afazja jest stosunkowo częstym powikłaniem udaru, polegającym na ośrodkowym upośledzeniu zdolności do wypowiadania słów (afazja ruchowa) lub ich rozumienia (afazja czuciowa). Krwotok śródmózgowy – rehabilitacja Rehabilitacja po udarze jest niezwykle ważna. W wyniku udaru dochodzi do nieodwracalnej śmierci neuronów, pomimo tego, dzięki niezwykłej plastyczności ośrodkowego układu nerwowego, utracone funkcje w pewnym zakresie mogą zostać przejęte przez aktywne komórki nerwowe. Rehabilitacja poudarowa powinna zostać rozpoczęta jak najwcześniej, już podczas pobytu w szpitalu. W przebiegu procesu rehabilitacji ważna jest współpraca fizjoterapeuty, logopedy oraz neurologa, która ma na celu zmniejszenie powikłań po udarze i umożliwienie pacjentowi jak najlepszego funkcjonowania. Udar krwotoczny mózgu – profilaktyka Profilaktyka udaru nie różni się od szeroko pojętego zdrowego stylu życia. Bardzo ważne jest utrzymywanie odpowiedniego ciśnienia krwi, masy ciała oraz dbanie o adekwatną do wieku i możliwości aktywność fizyczną. Należy pamiętać o kontroli poziomu cukru i tłuszczy we krwi. Ogromnie ważne jest również wystrzeganie się szkodliwych nałogów, w tym: nikotyny, alkoholu i narkotyków. Przestrzeganie zasad zdrowego stylu życia pozwala wielokrotnie zredukować ryzyko wystąpienia udaru krwotocznego. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Guzy, stłuczenia i siniaki – co na nie stosować? Guzy, stłuczenia, siniaki i obrzęki – jakie środki warto mieć pod ręką, aby urazy goiły się szybciej? Podpowiadamy. Makrogole – czym są? Działanie przeczyszczające, zastosowanie, przeciwwskazania Makrogole to dobrze tolerowane i bezpieczne w stosowaniu preparaty, które wykorzystuje się w przypadku zaparć zarówno tych długotrwałych, jak i sporadycznych. Powodują zwiększenie objętości płynów w świetle jelit oraz wywołują działanie przeczyszczające. Czy kobiety w ciąży i dzieci mogą stosować makrogole, jakie są skutki uboczne zażywania tych leków, a także jak długo może być prowadzona terapia z wykorzystaniem PEG? Oparzenie meduzy – co robić? Wakacyjna kąpiel dla niektórych może skończyć się przykrym i dość bolesnym doświadczeniem za sprawą parzących, galaretowatych parasolek, swobodnie pływających w toni wodnej, czyli meduz. Do obrony oraz chwytania pokarmu używają parzydełek, zawierających jad, którego siła działania jest zróżnicowana w zależności od rodzaju meduzy. Po czym można rozpoznać, że oparzyła nas meduza? Dowiedz się, co zrobić po oparzeniu meduzą, zwłaszcza jeśli planujesz zagraniczne wakacje nad wodą. DEET – co to jest, dlaczego odstrasza komary i kleszcze? Bezpieczeństwo sprayu na owady DEET jest repelentem otrzymanym syntetycznie. Działanie tego preparatu polega na zaburzaniu węchu owadów, które nie są w stanie odebrać i zakodować zapachu kwasu mlekowego, będącego składnikiem potu potencjalnego żywiciela. Jak poprawnie stosować DEET, czy dzieci i kobiety w ciąży mogą bezpiecznie z niego korzystać i czy DEET na komary może być szkodliwy dla zdrowia? Zastrzyki z kwasu hialuronowego – czym są iniekcje dostawowe i kiedy należy je stosować? W niechirurgicznym leczeniu artrozy i chorób chrząstki stawowej stosowana jest dostawowa suplementacja kwasu hialuronowego (HA), czyli wiskosuplementacja. Zazwyczaj iniekcje dostawowe dotyczą stawów kolanowego oraz biodrowego. W aptekach oraz przychodniach dostępne są liczne preparaty do wiskosuplementacji kwasem hialuronowym. Produkty te różnią się usieciowaniem oraz masą cząsteczkową HA. Który preparat wybrać, jaka jest różnica między zastrzykami z kwasem hialuronowym a preparatami zawierającymi kolagen? Jak złagodzić ból pleców? Domowe sposoby i leki apteczne Ból pleców może dotyczyć każdego odcinka kręgosłupa, jednak zazwyczaj występuje ból krzyża, który pojawia się w odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Zakłada się, że w populacji do 40 roku życia ponad 70% osób cierpiało na ból krzyża, natomiast drugiego najczęściej występującego bólu pleców – w odcinku szyjnym doświadczyła minimum połowa populacji. Jak poradzić sobie z bólem pleców, jakie leki wybrać i które z domowych sposobów mogą uśmierzyć ból? Co na alergię? Skuteczne leki i domowe sposoby na alergię Alergia może dotyczyć niemowlaka, dziecka i osoby dorosłej. Niestety problem ten doskwiera coraz większej ilości osób na całym świecie. Lekceważenie objawów alergii może doprowadzić do groźnych komplikacji, takich jak np. przewlekła obturacyjna choroba płuc. Wsparcie w leczeniu alergii mogą stanowić metody naturalne oraz wypracowanie schematu zachowań ograniczających kontakt z alergenami. Dostępne są również leki i preparaty na alergię, które można kupić w aptece także bez recepty. Stosowane właściwie, czyli konsekwentnie i zgodnie z zaleceniami, mogą pomóc zwalczyć dokuczliwe objawy alergii. Apteczne testy do wykrywania zakażenia Helicobacter pylori z kału i krwi Zakażenie Helicobacter pylori jest często diagnozowaną infekcją przewodu pokarmowego, która jednak w niewielkim procencie przypadków daje objawy, takie jak ból nadbrzusza, nudności czy wymioty. Diagnozę stawia się najczęściej na podstawie wyniku testu ureazowego, dla którego alternatywą od pewnego czasu są domowe testy na obecność zakażenia h. pylori z krwi lub kału. Czy są one wiarygodne, jak je przeprowadzić i jak interpretować ich wynik? To właśnie oznacza udar, czy epizod niedokrwienny. A więc: kazde krwawienie domózgowe jest zapewne udarem, ale na 100% nie każdy udar jest krwawieniem. PZU po prostu miga się od płacenia. A w polisie rzeczywiście z odszkodowania jest wykluczenie, ale ono dotyczy KRWAWIENIA! Zresztą, PZU ma przecież swoich lekarzy- czemu ich nie zapyta? W mowie potocznej udar i wylew zwykle oznaczają dokładnie to samo. Tymczasem z medycznego punktu widzenia nie zawsze jest to takie oczywiste. Istnieją bowiem dwa rodzaje udaru mózgu, z czego tylko jeden z nich można zamiennie nazwać wylewem. Wylew a udar Wielu pacjentów, chcąc dowiedzieć się czegoś o swojej chorobie odkrywa, że wylew i udar to zazwyczaj dwie całkiem różne dolegliwości. Jeśli u chorego stwierdzono udar niedokrwienny, oznacza to, że doszło do zamknięcia lub zawężenia światła naczyń krwionośnych, wskutek czego krew nie mogła w naturalny sposób dostać się do określonych części w mózgu i nastąpiło niedotlenienie. Jeżeli jednak naczynia krwionośne ulegną uszkodzeniu i pękną, wówczas krew wydostaje się na zewnątrz do tkanki mózgowej, niszcząc ją. Pierwszy z wymienionych rodzajów, a więc udar niedokrwienny, jest zdecydowanie częstszy i dotyczy ok. 80-90% wszystkich udarów. Nie ma on jednak nic wspólnego z wylewem. Z kolei drugi rodzaj, który zdarza się znacznie rzadziej (10-20% wszystkich przypadków udaru) to udar krwotoczny, czyli wylew krwi do mózgu. Udar a wylew Jak więc widać, udar i wylew to najczęściej kompletnie różne stany, zachodzące w zupełnie odmiennych, przeciwnych okolicznościach. Krótko mówiąc, każdy wylew jest udarem (czyli jego krwotoczną odmianą), natomiast nie każdy udar jest wylewem (zdarza się to maksymalnie u 1 na 5 wszystkich udarów). Różnice między tymi stanami dotyczą również przyczyn, przebiegu, objawów (choć kilka symptomów się pokrywa) czy metod postępowania i leczenia. Wylew krwi do mózgu to najczęściej efekt nadciśnienia tętniczego. Do innych jego przyczyn zalicza się pęknięcie tętniaka, pojawienie się urazu, występowanie nowotworu i jego przerzutów, zapalenie naczyń krwionośnych, cukrzycę, skazy krwotoczne oraz nałogowe zażywanie narkotyków, alkoholu i tytoniu. Czynnikiem, który go wywołuje, jest często silna sytuacja stresowa lub duży wysiłek. Udar niedokrwienny wynikać może z nieprawidłowego krzepnięcia krwi, dolegliwości związanych z sercem (np. zawał czy zaburzenia rytmu serca) oraz zmianami miażdżycowymi. Objawy udaru Choć do wylewu dochodzi zdecydowanie rzadziej, to jest on znacznie bardziej gwałtowny i nasilony od udaru niedokrwiennego. O wiele niebezpieczniejsze mogą być również jego skutki (śmiertelność wynosi ok. 40%). Wylew rozpoczyna się zwykle mocnym bólem głowy (według opinii niektórych pacjentów jest to najsilniejszy ból głowy, jaki odczuli w ciągu całego swojego życia), a u wielu osób również nagłą utratą przytomności i śpiączką. Poza nudnościami i wymiotowaniem (zazwyczaj w bardzo wczesnych godzinach rannych), chory może mieć zaburzenia świadomości, drgawki, jednoczęściowy paraliż ciała, sztywnienie karku, nadwrażliwość na światło i bodźce słuchowe. Udar niedokrwienny ma znacznie łagodniejszy przebieg, a jego symptomy mogą występować pojedynczo, zamiast wszystkie razem i mijać po pewnym czasie. Z tego powodu udar bywa mylony np. z objawami zatrucia lub migreny (ból i zawroty głowy, wymioty, nudności). W niektórych przypadkach dochodzić może również problem z precyzyjnym poruszaniem się, paraliż i niedowidzenie jednostronne, halucynacje, trudności z mówieniem, rozumieniem, umiejętnością pisania, czytania, liczenia, zapamiętywania i nazywania obiektów. Udar i wylew to poważne stany, bezpośrednio zagrażające życiu i wymagające jak najszybszej pomocy specjalistycznej. Chory powinien zostać natychmiast przewieziony do szpitala na tzw. oddział udarowy, na którym zostaną przeprowadzone badania ( tomograf komputerowy, rezonans magnetyczny, angiografia tętnic), a także podjęte leczenie i rehabilitacja. XapE6ny.