Kto wydaje postanowienie o tymczasowym aresztowaniu? W postępowaniu przygotowawczym sąd orzeka nie sam z siebie – a wyłącznie na pisemny wniosek prokuratora. Zastosowanie tymczasowego aresztowania zawsze należy do sądu, niezależnie od tego czy postępowania karne jest na etapie postępowania przygotowawczego czy też na etapie Krystian S. z towarzyszami został zatrzymany przez podczas transakcji sprzedaży 10 kg kokainy i 30 kg amfetaminy. Los chciał, że wrodzona ostrożność i przenikliwość Krystiana tym razem nie zadziałała. Zaprzyjaźnił się z niewłaściwymi (jak dla niego) osobami pracującymi dla Policji. To oni skontaktowali go z potencjalnymi nabywcami jego „towaru”. Po drugiej stronie transakcji, jak się okazało, byli operacyjni policjanci z CBŚP. Grupa Krystiana S. była rozpracowywana od dwóch lat… W konsekwencji Krystian S. trafił na sankcję. Pierwotnie sąd zastosował tymczasowe aresztowanie na okres 3 miesięcy. Problem Krystiana polega na tym, że 3 miesiące upłynęły dwa lata temu. Ponadto Krystian wolałby odbywać karę niż trwać na sankcji, która wiąże się z drastyczniejszymi ograniczeniami. Jaka jest różnica pomiędzy aresztem a odbywaniem kary możesz doczytać w tym miejscu: PO RAZ PIERWSZY W ARESZCIE i PO DRUGIEJ STRONIE LUSTRA… JAK DŁUGO JESZCZE Za pierwszym razem areszt tymczasowy może być zastosowany na okres 3 miesięcy. Trzy miesiące liczone są od chwili zatrzymania. Co więcej jeżeli w tym okresie prokurator nie zakończy postępowania przygotowawczego to może wystąpić do sądu z wnioskiem o przedłużenie trwania aresztu. Przepisy przewidują, że łączny okres stosowania tymczasowego aresztowania wówczas nie może przekroczyć 12 miesięcy. Wówczas to znaczy w postępowaniu prokuratorskim. No dobra powiesz: „Przecież zdarzają się areszty dłuższe niż rok, a prokurator jeszcze nie wniósł aktu oskarżenia„. Zgadza się. W sprawach wieloosobowych i wielowątkowych regułą jest stosowanie długich, ponad rocznych, aresztów tymczasowych. Między innymi taką jest sprawa Krystiana S. i członków jego grupy przestępczej handlującej narkotykami, bronią i ludźmi. PROKURATOR PRZEKAZUJE SPRAWĘ SĄDOWI Gdy wreszcie prokurator sporządzi akt oskarżenia i złoży go w sądzie nad celowością stosowania tymczasowego aresztowania czuwa już tylko sąd rozpoznający sprawę. W rezultacie odpowiednie przepisy upoważniają do przedłużenia aresztu tymczasowego wobec Krystiana na dalszy okres, który łącznie ze stosowanym wcześniej aresztem nie może przekroczyć 2 lat. W tym czasie powinien zapaść wyrok , przynajmniej przed Sądem I instancji. Co się stanie, gdy dwuletni okres stosowania aresztu tymczasowego upłynął a wyroku brak (tak jak w sprawie Krystiana S.)? SĄD PRZEKAZUJE SPRAWĘ SĄDOWI W takiej sytuacji sąd, do którego wpłynął akt oskarżenia – jeżeli widzi konieczność przedłużenia aresztu (tak, przepisy pozwalają na stosowanie aresztu przekraczającego dwa lata!!!) – wydaje postanowienie o przekazaniu sprawy sądowi apelacyjnemu z wnioskiem o przedłużenie trwania areszt tymczasowego. W rezultacie sąd apelacyjny może przedłużyć stosowanie aresztu na dalszy okres…. Zapytasz: jak długi jest ten „okres”? Odpowiadam:…. tak długi, jak uzna sąd apelacyjny. Po prostu przepisy procedury karnej ( tj. kodeks postępowania karnego) stanowią, że: Przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania na okres oznaczony, przekraczający terminy określone w § 2 i 3 może dokonać sąd apelacyjny… Nie jest sprecyzowane na jak długo można wówczas przedłużyć areszt. KLOPS 🙁 Nadzieją dla Krystiana jest tylko jedno. Mianowicie kolejne przedłużenie aresztu – ponad dwa lata – wymaga zaistnienia konkretnych przesłanek: jeżeli konieczność taka powstaje w związku z zawieszeniem postępowania karnego; czynnościami zmierzającymi do ustalenia lub potwierdzenia tożsamości oskarżonego; wykonywaniem czynności dowodowych w sprawie o szczególnej zawiłości lub poza granicami kraju, albo; celowym przewlekaniem postępowania przez oskarżonego. SŁOWO NA ZAKOŃCZENIE Tak sobie myślę, że Krystian S. nie musiałby roztrząsać tematu długości stosowania aresztowania, gdyby nie sprzedawał narkotyków funkcjonariuszom CBŚP albo gdyby w ogóle ich nie sprzedawał… Jeżeli nie jesteś członkiem grupy przestępczej, jak Krystian S., to raczej nie musisz się obawiać tak długiego tymczasowego aresztowania. Natomiast jeżeli już działasz w grupie przestępczej to ten wpis może być dla Ciebie przydatny. W każdym przypadku pomocna może się okazać pomoc obrońcy. ___________________________________________ Zachęcam Cię do kontaktu ze mną, gdybyś potrzebował informacji lub pomocy: tel.: 0048 604 199 306 whatsapp: 0048 604 199 306 e-mail: ms@ instagram: @ formularz: ********************************************************* Kilka wpisów o tematyce obrońcy możesz odnaleźć poniżej: OBROŃCA OSOBY ARESZTOWANEJ WNIOSEK O USTANOWIENIE OBROŃCY ARESZTOWANI RZADZIEJ POROZMAWIAJĄ Z OBROŃCĄ ARESZT: NIE Z KORONAWIRUSEM Polecam Ci również mój podcast „Krąg przestępstwa” oraz podcast prowadzony wspólnie z adw. Danielem Anweilerem Anatomia przestępstwa: #10 OBROŃCA OSOBY ARESZTOWANEJ #9: ARESZT POLICYJNY I SĄDOWY #8 TALON NA PACZKĘ DO ARESZTU ŚLEDCZEGO #7 ŚWIADEK KORONNY #2 ZAŻALENIE NA ARESZT Jeżeli chcesz skorzystać z pomocy prawnej, zapraszam Cię do kontaktu: tel.: +48 604 199 306e-mail: ms@
Rośnie w Polsce liczba tymczasowo aresztowanych. W 2018 r. 161 osób siedziało w tymczasowym areszcie ponad rok! Tymczasowe aresztowanie bywa w Polsce stosowane nawet w przypadkach, gdy z dowodów zawartych w aktach sprawy nie wynika konieczność pozbawienia wolności człowieka, wobec którego obowiązuje zasada domniemania niewinności.
Przedmiotowe zagadnienie określone jest w Kodeksie karnym wykonawczym i jest na tyle obszerne, że podzielę je na części. To opracowanie stanowi część I. Wykonanie tymczasowego aresztowania służy realizacji celów, dla których ten środek zastosowano, a w szczególności zabezpieczeniu prawidłowego toku postępowania karnego. Z niniejszego artykułu dowiesz się: jakie czynności są podejmowane po przyjęciu tymczasowo aresztowanego do aresztu śledczego? jakie są prawa osadzonego? jak wygląda rozmieszczenie aresztowanych? jak traktowany jest tymczasowo aresztowany stwarzający poważne zagrożenie? w jakich warunkach przebywa tymczasowo aresztowany stwarzający poważne zagrożenie? czy tymczasowo aresztowany może liczyć na szczególną ochronę w areszcie? jakim badaniom poddawany jest aresztowany? czy istnieje możliwość wykonania tymczasowego aresztowania poza aresztem śledczym? Photo by Damir Spanic on Unsplash PRZYJĘCIE TYMCZASOWO ARESZTOWANEGO DO ARESZTU ŚLEDCZEGO Przyjmując tymczasowo aresztowanego do aresztu śledczego należy go bezzwłocznie poinformować o przysługujących mu prawach i ciążących na nim obowiązkach oraz o konsekwencjach wynikających z art. 139 § 1 Kodeksu postępowania karnego (zmiana adresu), a zwłaszcza umożliwić mu zapoznanie się z przepisami niniejszego kodeksu i regulaminu organizacyjno-porządkowego wykonywania tymczasowego aresztowania, oraz poddać odpowiednim badaniom lekarskim i zabiegom sanitarnym. PRAWA OSADZONEGO Po przyjęciu tymczasowo aresztowanego do aresztu śledczego bezzwłocznie zawiadamia się o tym organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje. Tymczasowo aresztowany ma prawo, bezzwłocznie po osadzeniu go w areszcie śledczym, zawiadomić o miejscu swojego pobytu osobę najbliższą albo inną osobę, stowarzyszenie, organizację lub instytucję, a także swojego obrońcę. Tymczasowo aresztowany cudzoziemiec ma ponadto prawo powiadomić właściwy urząd konsularny, a w razie braku takiego urzędu – właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne. Tymczasowo aresztowanego zwalnia się w dniu, w którym upływa termin zastosowania tymczasowego aresztowania. Bezpośrednio przed zwolnieniem z aresztu śledczego tymczasowo aresztowanemu udziela się stosownych informacji mających na celu przygotowanie go do życia po zwolnieniu, w tym także o zakresie pomocy postpenitencjarnej oraz o instytucjach i organach udzielających tej pomocy. Administracja aresztu śledczego jest obowiązana udzielić zwalnianemu pomocy w udaniu się do miejsca zameldowania lub miejsca zamieszkania albo do podmiotu leczniczego. ROZMIESZCZENIE ARESZTOWANYCH W ARESZCIE ŚLEDCZYM Tymczasowo aresztowani powinni być rozmieszczani w areszcie śledczym w sposób zapobiegający ich wzajemnej demoralizacji. W szczególności należy oddzielać niekaranych od uprzednio odbywających karę pozbawienia wolności oraz młodocianych od dorosłych, chyba że szczególne względy wychowawcze przemawiają za umieszczeniem dorosłego z młodocianym lub młodocianymi. Przy rozmieszczaniu tymczasowo aresztowanych w oddziałach i celach mieszkalnych bierze się pod uwagę w szczególności: 1) konieczność oddzielenia tymczasowo aresztowanych od skazanych, a także tymczasowo aresztowanych funkcjonariuszy organów powołanych do ochrony bezpieczeństwa publicznego albo funkcjonariuszy i pracowników Służby Więziennej, pracowników organów wymiaru sprawiedliwości i ścigania od pozostałych tymczasowo aresztowanych; 2) potrzebę zapewnienia porządku i bezpieczeństwa w areszcie śledczym; 3) zalecenia lekarskie, psychologiczne i rehabilitacyjne; 4) potrzebę kształtowania właściwej atmosfery wśród tymczasowo aresztowanych; 5) konieczność zapobiegania samoagresji i popełnianiu przestępstw podczas tymczasowego aresztowania. Przy rozmieszczaniu tymczasowo aresztowanych administracja aresztu śledczego uwzględnia wskazania organu, do którego dyspozycji pozostają, mające na celu zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania karnego i zapewnienie bezpieczeństwa w areszcie. Jeżeli zachodzi konieczność izolowania tymczasowo aresztowanych od siebie, organ, do którego dyspozycji pozostają, informuje o tym dyrektora aresztu śledczego. TYMCZASOWO ARESZTOWANY STWARZAJĄCY POWAŻNE ZAGROŻENIE Komisja penitencjarna kwalifikuje tymczasowo aresztowanego jako stwarzającego poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa aresztu oraz dokonuje, co najmniej raz na 3 miesiące, weryfikacji decyzji w tym przedmiocie. O podjętych decyzjach zawiadamia się organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, oraz sędziego penitencjarnego. Tymczasowo aresztowanego, o którym mowa powyżej, osadza się w wyznaczonym oddziale lub celi aresztu śledczego w warunkach zapewniających wzmożoną ochronę społeczeństwa i bezpieczeństwo tego aresztu, zawiadamiając o tym sędziego penitencjarnego. W JAKICH WARUNKACH PRZEBYWA TYMCZASOWO ARESZTOWANY STWARZAJĄCY POWAŻNE ZAGROŻENIE? W areszcie śledczym tymczasowo aresztowany, stwarzający poważne zagrożenie, przebywa w następujących warunkach: 1) cele mieszkalne oraz miejsca i pomieszczenia wyznaczone do: pracy, nauki, przeprowadzania spacerów, widzeń, odprawiania nabożeństw, spotkań religijnych i nauczania religii oraz zajęć kulturalno-oświatowych, z zakresu kultury fizycznej i sportu wyposaża się w odpowiednie zabezpieczenia techniczno-ochronne; 2) cele mieszkalne są częściej kontrolowane niż te, w których osadza się tymczasowo aresztowanego, bez statusu „stwarzającego poważnego zagrożenia”; 3) tymczasowo aresztowany może uczyć się, pracować, bezpośrednio uczestniczyć w nabożeństwach, spotkaniach religijnych i nauce religii oraz korzystać z zajęć kulturalno-oświatowych, z zakresu kultury fizycznej i sportu tylko w oddziale, w którym jest osadzony; 4) poruszanie się tymczasowo aresztowanego po terenie aresztu śledczego odbywa się pod wzmocnionym dozorem i jest ograniczone tylko do niezbędnych potrzeb; 5) tymczasowo aresztowanego poddaje się kontroli osobistej przy każdorazowym wyjściu i powrocie do celi; 6) spacer tymczasowo aresztowanego odbywa się w wyznaczonych miejscach pod wzmocnionym dozorem; 7) sposób osobistego kontaktowania się przedstawicieli podmiotów stowarzyszenia, fundacje, organizacje oraz instytucje, z tymczasowo aresztowanym określa każdorazowo dyrektor aresztu śledczego; 8) widzenia odbywają się w wyznaczonych miejscach pod wzmocnionym dozorem. W czasie korzystania z widzeń w sposób uniemożliwiający bezpośredni kontakt z osobami odwiedzającymi tymczasowo aresztowany nie może spożywać artykułów żywnościowych i napojów. Widzenia nie mogą odbywać się w obecności tymczasowo aresztowanego, wobec którego nie podjęto decyzji, o statusie „stwarzającego poważnego zagrożenia”; 9) tymczasowo aresztowany nie może korzystać z własnej odzieży i obuwia. Zachowanie tymczasowo aresztowanego stwarzającego poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa aresztu podlega stałemu monitorowaniu. Monitorowanie prowadzi się w celach mieszkalnych wraz z częścią przeznaczoną do celów sanitarno-higienicznych oraz w miejscach i pomieszczeniach wyznaczonych do: pracy, nauki, przeprowadzania spacerów, widzeń, odprawiania nabożeństw, spotkań religijnych i nauczania religii oraz zajęć kulturalno-oświatowych, z zakresu kultury fizycznej i sportu wyposaża się w odpowiednie zabezpieczenia techniczno-ochronne. SZCZEGÓLNA OCHRONA TYMCZASOWO ARESZTOWANEGO Jeżeli w związku z toczącym się lub zakończonym postępowaniem karnym, w którym tymczasowo aresztowany uczestniczy lub uczestniczył w charakterze podejrzanego, oskarżonego, świadka lub pokrzywdzonego, wystąpiło poważne zagrożenie lub istnieje bezpośrednia obawa wystąpienia poważnego zagrożenia dla jego życia lub zdrowia, dyrektor aresztu śledczego obejmuje takiego tymczasowo aresztowanego szczególną ochroną w warunkach zwiększonej izolacji i zabezpieczenia, polegającą w szczególności na: 1) kontroli stanu jego zdrowia; 2) udzielaniu pomocy psychologicznej; 3) stałym nadzorze i cenzurze korespondencji; 4) kontroli rozmów w trakcie widzeń. Szczególna ochrona może polegać również na stosowaniu wobec tymczasowo aresztowanego: 1) warunków wykonywania tymczasowego aresztowania określonych już powyżej, 2) ochrony osobistej w rozumieniu ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym – za zgodą tymczasowo aresztowanego. Dyrektor aresztu śledczego obejmuje tymczasowo aresztowanego szczególną ochroną na wniosek sądu, przed którym toczy się postępowanie karne, albo prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze. We wniosku należy podać przyczyny objęcia tymczasowo aresztowanego szczególną ochroną oraz wskazać czas jej trwania, nie dłuższy niż 3 miesiące. Dyrektor aresztu śledczego może objąć tymczasowo aresztowanego szczególną ochroną na jego uzasadniony wniosek; we wniosku należy podać przyczyny objęcia tymczasowo aresztowanego szczególną ochroną oraz wskazać czas jej trwania, nie dłuższy niż 3 miesiące. Przed podjęciem decyzji dyrektor aresztu śledczego zasięga opinii odpowiednio sądu lub prokuratora, a po zakończeniu postępowania karnego opinii sędziego penitencjarnego. W decyzji o objęciu tymczasowo aresztowanego szczególną ochroną należy określić termin, do którego ochrona ma trwać, a także wskazać sposób realizacji tej ochrony. Jeżeli po upływie powyższego terminu, w dalszym ciągu występuje poważne zagrożenie lub istnieje bezpośrednia obawa wystąpienia poważnego zagrożenia dla życia lub zdrowia tymczasowo aresztowanego, szczególną ochronę przedłuża się na kolejny okres. Decyzja o przedłużeniu szczególnej ochrony winna być wydana w sposób zabezpieczający ciągłość stosowania tej ochrony. W wypadku ustania przyczyny objęcia tymczasowo aresztowanego szczególną ochroną, dyrektor aresztu śledczego, na wniosek sądu, przed którym toczy się postępowanie karne, albo prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze, cofa szczególną ochronę. W wypadku objęcia szczególną ochroną tymczasowo aresztowanego na jego wniosek, cofnięcie szczególnej ochrony może nastąpić na wniosek tymczasowo aresztowanego lub z urzędu, po zasięgnięciu opinii odpowiednio sądu lub prokuratora, a po zakończeniu postępowania karnego opinii sędziego penitencjarnego. Decyzję o objęciu szczególną ochroną, a także decyzję o przedłużeniu lub o cofnięciu jej stosowania doręcza się tymczasowo aresztowanemu. Dyrektor aresztu śledczego zawiadamia sędziego penitencjarnego o objęciu tymczasowo aresztowanego szczególną ochroną, o jej przedłużeniu lub o jej cofnięciu. Szczególna ochrona jest stosowana także w razie przeniesienia tymczasowo aresztowanego do innego aresztu śledczego. Dyrektor aresztu śledczego, w którym tymczasowo aresztowany przebywa, informuje dyrektora aresztu śledczego, do którego tymczasowo aresztowany ma być przeniesiony, o objęciu go szczególną ochroną oraz o dotychczasowym sposobie ochrony i przyczynach jej zastosowania. Dyrektor aresztu śledczego, do którego tymczasowo aresztowany został przeniesiony, niezwłocznie zawiadamia sędziego penitencjarnego o stosowaniu wobec tymczasowo aresztowanego szczególnej ochrony. Po zakończeniu postępowania karnego organem właściwym w zakresie składania wniosków sądu lub prokuratora, jest sędzia penitencjarny. BADANIA OSOBOPOZNAWCZE Tymczasowo aresztowanego poddaje się badaniom osobopoznawczym, w zakresie niezbędnym dla zapobiegania wzajemnej demoralizacji tymczasowo aresztowanych oraz zapewnienia porządku i bezpieczeństwa w areszcie. Konieczne może okazać się również przeprowadzenie badań psychologicznych lub psychiatrycznych. O zarządzeniu badań psychiatrycznych zawiadamia się organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje. WYKONANIE TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA POZA ARESZTEM ŚLEDCZYM W wypadkach określonych w Kodeksie postępowania karnego tymczasowe aresztowanie wykonuje się poza aresztem śledczym w podmiocie leczniczym w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej wskazanym przez organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje. Organ ten określa również warunki umieszczenia tymczasowo aresztowanego we wskazanym podmiocie. Koszty pobytu tymczasowo aresztowanego w tym podmiocie ponosi organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje. UPRAWNIENIA TYMCZASOWO ARESZTOWANEGO Poza wyjątkami przewidzianymi w przepisach niniejszego rozdziału, tymczasowo aresztowany korzysta co najmniej z takich uprawnień, jakie przysługują skazanemu odbywającemu karę pozbawienia wolności w systemie zwykłym w zakładzie karnym typu zamkniętego i nie stosuje się do niego ograniczeń innych niż te, które są konieczne do zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego, utrzymania porządku i bezpieczeństwa w areszcie śledczym oraz zapobieżenia wzajemnej demoralizacji tymczasowo aresztowanych. O użyciu środka przymusu bezpośredniego lub broni względem tymczasowo aresztowanego zawiadamia się bezzwłocznie organ, do którego dyspozycji pozostaje aresztowany. OBECNOŚĆ FUNKCJONARIUSZA PRZY UDZIELANIU ŚWIADCZEŃ ZDROWOTNYCH Tymczasowo aresztowanemu przed przeprowadzeniem pierwszej kwalifikacji przez komisję penitencjarną lub tymczasowo aresztowanemu stwarzającemu poważne zagrożenie, świadczenia zdrowotne udzielane są w obecności funkcjonariusza niewykonującego zawodu medycznego. Na wniosek osoby udzielającej świadczenia zdrowotnego świadczenia zdrowotne mogą być udzielane tymczasowo aresztowanemu bez obecności funkcjonariusza niewykonującego zawodu medycznego.
Gangsterska tradycja Wołomina. Wołomin jest glebą, na której od lat wyrastają tacy jak Gruszczyński. I dziesiątki, a nawet setki podobnych mu, którzy dla pieniędzy, zemsty, urażonej
Tymczasowe aresztowanie ma zabezpieczać, poprzez izolację aresztanta, prawidłowy tok postępowania karnego. Osadzony ma bardzo ograniczone prawa. Jego prywatna korespondencja podlega kontroli. Telefonowanie i widzenia możliwe są tylko za zgodą sądu lub prokuratury. By poznać najważniejsze uprawnienia osoby tymczasowo aresztowanej i jego bliskich warto sięgnąć po kodeks karny wykonawczy (skrót: kkw). Tymczasowemu aresztowaniu poświęcony jest rozdział XV tego kodeksu, czyli art. 207 i kolejne. Według kkw tymczasowe aresztowanie, które wykonuje się w aresztach śledczych, służy przede wszystkim zabezpieczeniu prawidłowego toku postępowania karnego (art. 207 kkw). A zatem areszt ma na celu zapobieżenie - w sytuacji realnego zagrożenia - zachowaniom osoby oskarżonej lub podejrzanej o dokonanie przestępstwa, które mogłyby utrudniać prowadzenie postępowania. Sytuacja osoby w areszcie tymczasowym jest podobna, ale nie tożsama z osobami już skazanymi i odbywającymi w więzieniu karę pozbawienia wolności. Tymczasowo aresztowany ma prawo, bezzwłocznie po osadzeniu go w areszcie śledczym, zawiadomić o miejscu swojego pobytu osobę najbliższą albo inną osobę, stowarzyszenie, organizację lub instytucję, a także swojego obrońcę (art. 211. § 2 kkw). W przypadku zaś, gdy aresztowanym jest cudzoziemiec - wówczas ma on ponadto prawo powiadomić właściwy urząd konsularny, a w razie braku takiego urzędu – właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne swojego kraju. Rzecz jasna aresztowany nie może posiadać w areszcie środków łączności, urządzeń technicznych służących do rejestrowania i odtwarzania informacji, sprzętu komputerowego, a także, poza depozytem, przedmiotów i dokumentów, które mogą utrudniać prawidłowy tok postępowania karnego. Korzystanie z wyżywienia, środków leczniczych i higieny otrzymywanych spoza aresztu możliwe jest jedynie za zgodą sądu lub prokuratury oraz za zgodą dyrektora aresztu. Paczki z żywnością czy odzieżą podlegają kontroli i nie mogą zawierać np. produktów własnej roboty, opakowań szklanych czy takich, których nie można skontrolować bez ich naruszenia. Widzenie co najmniej raz w miesiącu Osadzony w areszcie ma prawo do co najmniej jednego widzenia w miesiącu z osobą najbliższą. Jeśli jednak zachodzi uzasadniona obawa, że widzenie zostanie wykorzystane:1) w celu bezprawnego utrudnienia postępowania karnego,2) do popełnienia przestępstwa, w szczególności podżegania do przestępstwa- wówczas sąd lub prokurator może wydać zarządzenie o odmowie wyrażenia zgody na widzenie tymczasowo aresztowanego z osobą najbliższą. Na takie zarządzenie można wnieść zażalenie do sądu, który je wydał, a gdy odmowę wydał prokurator - wówczas pisemne zażalenie należy złożyć do prokuratora nadrzędnego. Widzenia odbywają się pod nadzorem funkcjonariusza Służby Więziennej i w czasie jego trwania nie jest możliwy bezpośredni kontakt osadzonego z osobą odwiedzającą (bezpośredni kontakt możliwy jest tylko za zgodą sądu lub prokuratora). Kontrola korespondencji Korespondencja wychodząca i przychodząca aresztanta tymczasowego co do zasady podlega kontroli (zatrzymaniu, cenzurze lub nadzorowi) przez sąd lub prokuraturę. Niekontrolowana jest tylko korespondencja z pełnomocnikiem osadzonego (adwokatem lu radcą prawnym), a także Rzecznikiem Praw Obywatelskich, Rzecznikiem Praw Dziecka oraz organami ochrony praw człowieka (taką korespondencję przesyła się bezpośrednio do adresata, czyli aresztowanego). Rozmieszczenie w areszcie Tymczasowo aresztowani powinni być rozmieszczani w areszcie śledczym w sposób zapobiegający ich wzajemnej demoralizacji (art. 212. § 1 kkw). Kodeks mówi, że w szczególności należy oddzielać niekaranych od uprzednio odbywających karę pozbawienia wolności oraz młodocianych od dorosłych. Rozmieszczenie osadzonych w areszcie ma też uwzględniać: zalecenia lekarskie, psychologiczne i rehabilitacyjne, potrzebę kształtowania właściwej atmosfery wśród tymczasowo aresztowanych oraz konieczność zapobiegania samoagresji i popełnianiu przestępstw w czasie aresztowania. Opuszczenie zakładu karnego pod konwojem Co do zasady opuszczanie aresztu przez osadzonego nie jest możliwe. Istnieją jednak okoliczności, gdy aresztant może uzyskać zgodę na kilkudniowe opuszczenie aresztu. Dyrektor zakładu karnego może udzielić osadzonemu zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego pod konwojem funkcjonariusza Służby Więziennej, osoby godnej zaufania lub samodzielnie, na czas nieprzekraczający 5 dni, w celu odwiedzenia poważnie chorego członka rodziny, uczestnictwa w pogrzebie członka rodziny oraz w innych wypadkach szczególnie ważnych dla skazanego (art. 141a. § 1 kkw). Takie opuszczenie wymaga jednak zgody prokuratora lub sądu. Gdy okres aresztowania dobiegnie końca, wówczas administracja aresztu śledczego jest obowiązana udzielić zwalnianemu pomocy w udaniu się do miejsca zameldowania lub miejsca zamieszkania albo do szpitala lub innego miejsca leczenia, jeśli jest to niezbędne (art. 211. § 5 kkw). Warto też pamiętać, że każdorazowe użycie przymusu bezpośredniego lub broni względem tymczasowo aresztowanego jest bezzwłocznie zgłaszane prokuratorowi lub sądowi. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy ( 1997 nr 90 poz. 557) Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL Kup licencję
Urzędnik w tymczasowym areszcie - Dziennik.pl. Afera na Pradze-Północ. Urzędnik w tymczasowym areszcie. Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Północ zdecydował o trzymiesięcznym areszcie dla 37
Użytkownik niezarejestrowany Napisano 18 września 2009 r. o 09:22 Tacy to tylko do odstrzału sie nadaja , po co go do więzienia ? Dalczego ja na jakiegos zboczenca mam płacic?!!!!!!!!!! Użytkownik niezarejestrowany Napisano 18 września 2009 r. o 09:58 Patologia nie mająca pojęcia o środkach antykoncepcyjnych. Swoją drogą czternastolatka też nie lepsza, że się na taki układ zgodziła. Zwykła, małoletnia dziwka. olo Użytkownik niezarejestrowany Napisano 18 września 2009 r. o 10:55 "Za współżycie z nieletnią małżonkom grozi teraz od 2 do 12 lat pozbawienia wolności. Mężczyzna od tygodnia przebywa w areszcie tymczasowym, jego żonę objęto dozorem policyjnym. Mają dwoje dzieci w wieku 20 i 4 miesięcy. " to jest ciekawe dziecko w wieku 20 czego ??? lat?? bo jesli tak to tata mial 5 lat jak sie urodziło qwerty Użytkownik niezarejestrowany Napisano 18 września 2009 r. o 11:17 olo napisał: "Za współżycie z nieletnią małżonkom grozi teraz od 2 do 12 lat pozbawienia wolności. Mężczyzna od tygodnia przebywa w areszcie tymczasowym, jego żonę objęto dozorem policyjnym. Mają dwoje dzieci w wieku 20 i 4 miesięcy. " to jest ciekawe dziecko w wieku 20 czego ??? lat?? bo jesli tak to tata mial 5 lat jak sie urodziło Olo użyj mózgu! Chłop Polski Użytkownik niezarejestrowany Napisano 18 września 2009 r. o 11:35 A CO NA TO :PSYCHOLODZY,PETAGODZY,SEKSUOLODZY,KATECHECI,LANSERZY WOLNOŚCI SEKSUALNEJ ? NIE PYTAM O RODZICÓW TEJ 14-TO LATKI,BO ONI PEWNIE NAJMNIEJ MIELI TU DO POWIEDZENIA -IM ZOSTANĄ TYLKO KOSZTY DO PONIESIENIA,KOSZTY IGNORANCJI WCZEŚNIEJ TU WYMIENIONYCH. fristajla Użytkownik niezarejestrowany Napisano 18 września 2009 r. o 11:44 a to Polska właśnie - małżeństwo fajnie się dobrało z tą małolatą - wszyscy na poziomie podstawówki, choć i tam wiedzą o zabezpieczeniu...ech... ziiom Użytkownik niezarejestrowany Napisano 18 września 2009 r. o 21:15 Moment. Dlaczego facet zostal aresztowany, a kobieta ma kuratora? A gdze rownouprawnienie? Skoro byl trojkat to sa tak samo winni, wiec z jakiego powodu mezczyzne traktuje sie inaczej niz kobiete? Syndrom matki-polki, nie tylko w sadach rodinnych, ale i w karnych? Kobety sa z natury "lepsze" i nie "az tak zle" ? Użytkownik niezarejestrowany Napisano 18 września 2009 r. o 22:16 ziiom napisał: Moment. Dlaczego facet zostal aresztowany, a kobieta ma kuratora? A gdze rownouprawnienie? Skoro byl trojkat to sa tak samo winni, wiec z jakiego powodu mezczyzne traktuje sie inaczej niz kobiete? Syndrom matki-polki, nie tylko w sadach rodinnych, ale i w karnych? Kobety sa z natury "lepsze" i nie "az tak zle" ? No fakt, moze to jednak ta kobieta a nie jej mąż zrobiła dziecko małolacie? zią Użytkownik niezarejestrowany Napisano 19 września 2009 r. o 14:09 Gość napisał: No fakt, moze to jednak ta kobieta a nie jej mąż zrobiła dziecko małolacie? To byl trojkat czy mezus sie zabawial? Jesli trojkat, to homoseksualizm chyba gorszy niz klasyczny stosunek? Kobieta to widziala i brala w tym udzial, czyli gorszyla malolate bardziej niz facet. To facet powinien miec dozor, a kobieta powinna byc w areszcie. Zwlaszcza jesli sie okaze, ze jest on faktycznie ojcem tego dziecka. Wowczas bedzie musial na nie lozyc i sie nim zajmowac. On. Nie jego zona. Jak go wsadzimy do pierdla to raczej nie bedzie mial takiej mozliwosci. Czyli w konsekwencji ucierpi i ta malolata i jej dziecko. Sadowi zabraklo logiki najwyraznej.. A juz napewno rownouprawniena. Pewnie jakis niedouczony babszztyl byl sedzia. Użytkownik niezarejestrowany Napisano 20 września 2009 r. o 11:11 Trójkąt, czy uprawianie seksu grupowego nie jest złe czy gorszące ale jeżeli robi się to z nieletnią to grozą za to sankcje karne. Poza tym warto zadbać o odpowiednią antykoncepcję i przede wszystkim robić to z głową a nie prymitywnie. JA Użytkownik niezarejestrowany Napisano 10 listopada 2009 r. o 13:45 ZUPELNE ZEZWIERZECENIE OKROPNE chujciwdupe Użytkownik niezarejestrowany Napisano 24 listopada 2009 r. o 03:45 chcesz ruchac 14latki albo 13 12-latki przeprowDZ SIE DO hiszpanii lub watykanu. w polsce bedziesz pedofilem i tyle na ten temat.
Użytkownik. Posty: 61. RE: Problem z paszportem/dowodem tymczasowym. Jesli jedziesz do Wloch autokarem / pociagiem to powinno byc OK ze starym paszportem, ale jesli lecisz samolotem mozesz miec klopoty, choc niekoniecznie. Gdy zglaszasz paszport lub dowod osobisty jako zagubiony lub skradziony, informacja ta jest zapisywana w systemie
Zastanawiałeś się jak wyglądają pierwsze dni w areszcie? Co czuje osoba aresztowana? Jak diametralnie zmienia się postrzeganie świata przez osobę aresztowaną? Jakie ma prawa i obowiązki w nowym miejscu pobytu? Do napisania tego wpisu zainspirowała mnie historia młodej kobiety – Angeliki (na potrzeby bloga imię zmienione:-). Otóż Angelikę aresztowano w piątek. Jej rodzina dopytywała mnie drobiazgowo : „co teraz dzieje się z naszą córką?” Postaram się przybliżyć Ci jak wygląda zakwaterowanie w areszcie i pierwsze dni pobytu. Od momentu, gdy nieszczęśnik usłyszy w sądzie: „SĄD POSTANOWIŁ…… ZASTOSOWAĆ WOBEC ANGELIKI ********* ŚRODEK ZAPOBIEGAWCZY W POSTACI TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA NA OKRES 3 MIESIĘCY tj. do dnia……”. NAKAZ DOPROWADZENIA To dokument sporządzany przez sąd zaraz po ogłoszeniu sentencji postanowienia o zastosowaniu tymczasowego aresztowania. Następnie nakaz jest wręczany policjantom konwojującym osobę aresztowaną na posiedzenie. Właśnie z tym dokumentem policjanci i podejrzany udają się do, zazwyczaj najbliższego, wskazanego w nakazie doprowadzenia aresztu śledczego. EWIDENCJA i DEPOZYT Po przybyciu do aresztu, pani Angelika była w pierwszej kolejności w dziale ewidencji /nie koniecznie osobiście/. Tam musiała podać wszystkie swoje dane osobowe, włącznie z uprzednią karalnością i informacją czy ciąży na niej obowiązek alimentacyjny. Ponieważ pobyt w areszcie wiąże się z ograniczeniem swobody funkcjonariusze służby więziennej odebrali Angelice wszystkie przedmioty, pieniądze i dokumenty jakie miała przy sobie. Otóż osoba aresztowana może rozporządzać tymi przedmiotami, ale po uprzednim złożeniu ich do depozytu. MIEJSCE POBYTU JAWNE Na żądanie pani Angeliki administracja aresztu śledczego musi powiadomić o miejscu jej pobytu osobę najbliższą albo inną osobę, stowarzyszenie, organizację lub instytucję, a także obrońcę. CELA PRZEJŚCIOWA Pani Angelika, jako że nie miała na szczęście możliwości wcześniej zwiedzać aresztu od środka, kierowana jest do tzw. celi przejściowej. W konsekwencji pierwsze 14 dni pobytu w areszcie pani Angelika spędzi w specjalnych warunkach. Okres pobytu w celi przejściowej może być skrócony. Cela przejściowa nie jest izolatką, z reguły są to cele dwu osobowe. Zapytasz co się robi w celi przejściowej? Mianowicie służba więzienna i zatrudnieni w areszcie psychologowie monitorują i kategoryzują zachowanie nowoprzybyłej. Takiego aresztowanego poddaje się wstępnym badaniom lekarskim, zabiegom sanitarnym oraz zapoznaje z regulaminem tymczasowego aresztowania i porządkiem wewnętrznym aresztu śledczego. CELA WŁAŚCIWA Po okresie przejściowym panią Angelikę umieszczą w celi jednoosobowej lub wieloosobowej. Kryteriami doboru miejsca jej pobytu jest głównie zapewnienie bezpieczeństwa wewnętrznego i odizolowania aresztowanej od informacji ze i do świata zewnętrznego. Co ciekawe, w celach wieloosobowych wyznacza się tzw. starszego celi. Otóż jest to osoba mająca informować przełożonych funkcjonariusz SW o potrzebach sanitarnych i bytowych osadzonych. CO MOŻE PANI ANGELIKA Aresztowana ma prawo posiadać w celi: dokumenty związane z postępowaniem, którego jest uczestnikiem i artykuły żywnościowe i wyroby tytoniowe i środki higieny osobistej i przedmioty osobistego użytku, zegarek, listy oraz fotografie członków rodziny i innych osób bliskich i przedmioty kultu religijnego i materiały piśmiennicze i osobiste notatki oraz książki, prasę i gry świetlicowe dostarczone za pośrednictwem administracji aresztu śledczego. Normą staje się również korzystanie z telewizora lub radia w celi. Tym nie mniej na ich posiadanie wymagana jest zgoda dyrektora aresztu śledczego. APELE W aresztach śledczych przeprowadza się dziennie apel poranny i wieczorny, w trakcie którego ustala się w szczególności stan liczbowy tymczasowo aresztowanych. ZAKUPY Tymczasowo aresztowana ma prawo co najmniej dwa razy w miesiącu dokonywać zakupów artykułów żywnościowych i wyrobów tytoniowych oraz innych artykułów dopuszczonych do sprzedaży w areszcie śledczym, za środki pieniężne pozostające do jej dyspozycji w depozycie. Pierwsze zakupy pani Angelika będzie mogła dokonać w terminie do 3 dnia roboczego od przybycia do aresztu. CIEPŁE KĄPIELE KONTAKT ZE ŚWIATEM ZEWNĘTRZNYM O widzeniach z aresztowanym możesz poczytać w tych wpisach: KTO MOŻE UZYSKAĆ WIDZENIE Z ARESZTOWANYM oraz WNIOSEK O WIDZENIE Z TYMCZASOWO ARESZTOWANYM. Kwestie dotyczące rozmów telefonicznych z aresztowanymi opisałem w tym miejscu: TELEFON OD ARESZTOWANEGO oraz WNIOSEK O ZGODĘ NA KORZYSTANIE Z TELEFONU PRZEZ ARESZTOWANEGO. ZWOLNIENIE Z ARESZTU Po upływie okresu czasu wskazanego w postanowieniu sądu o zastosowaniu aresztu tymczasowego należy należy wypuścić na wolność osobę aresztowaną. Przy zwolnieniu z aresztu śledczego pani Angelice zwrócone zostaną, za pokwitowaniem, znajdujące się w depozycie dokumenty, pieniądze, przedmioty wartościowe i inne przedmioty. Dodatkowo otrzyma ona świadectwo zwolnienia z aresztu śledczego. Ponadto otrzyma zaświadczenie o zatrudnieniu (o ile pani Angelika podejmie zatrudnienie). Natomiast w kwestiach lekarskich uzyska informacje o aktualnych wynikach lekarskich badań diagnostycznych oraz kartę informacyjną z przeprowadzonego leczenia szpitalnego (jeżeli z niego skorzystałaby). Jeżeli będzie wymagała leczenia – otrzyma również skierowanie do specjalisty lub do szpitala. ZWOLNIENIE Z ARESZTU NIE WSTRZYMUJE PROCESU KARNEGO Natomiast, gdy osoba aresztowana nie ma tak jak pani Angelika ustanowionego przez rodzinę obrońcy, sugeruje zwrócić się o ustanowienie obrońcy z urzędu. Jak to zrobić? Polecam Ci wpis na ten temat: WNIOSEK O USTANOWIENIE OBROŃCY Jeżeli chcesz skorzystać z pomocy prawnej, zapraszam Cię do kontaktu: tel.: +48 604 199 306e-mail: ms@
Jedną z nich są widzenia ograniczające kontakt bezpośredni. Taka kara może zostać nałożona nawet na okres 3 miesięcy. O taki sposób ograniczenia widzenia może również ubiegać się osoba odwiedzająca. Podczas widzenia więźniowie wraz z odwiedzającymi mogą spożywać artykuły spożywcze przyniesione przez odwiedzającego.
Tymczasowy areszt jest środkiem zapobiegawczym mającym na celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, a wyjątkowo także w celu zapobiegnięcia popełnieniu przez oskarżonego nowego, ciężkiego przestępstwa; można je stosować tylko wtedy, gdy zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił przestępstwo. Jest to środek mający ułatwić pracę prokuratora. Uzasadnione podejrzenie popełnienia czynu Zapewne słyszeliście o „aresztach wydobywczych”. Pojęcie jest używane do określenia sytuacji, gdy podejrzany nie przyznaje się do zarzucanych mu/jej czynów, a w ocenie prokuratora zachodzi uzasadnione podejrzenie, że podejrzany dopuścił się zarzucanego mu/jej czynu. Poczytaj też jak uniknąć tymczasowego aresztowania >> W takim wypadku prokurator nierzadko decyduje się wnioskować do sądu rejonowego o zastosowanie wobec „opornego” podejrzanego tymczasowego aresztowania, aby wpłynąć na niego by zmienił swoje wyjaśnienia. Wiadomo, że osoba, która staje przed perspektywą zamknięcia w areszcie będzie bardziej skora do rozmowy z prokuratorem, od którego przecież zależy czy wniosek o areszt będzie złożony. Często zdarza się też, że podejrzani tymczasowo aresztowani po krótkim pobycie w areszcie powiedzą to na czym prokuratorowi zależy, byle by tylko uchylił on tymczasowe aresztowanie. O ile zastosowanie i przedłużenie stosowania tymczasowego aresztowania uzależnione jest do decyzji sądu, o tyle w zakresie uchylenia tymczasowego aresztowania władny jest decyzję wydać prokurator. W postępowaniu przygotowawczym można stosować środki zapobiegawcze tylko względem osoby, wobec której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów. W konsekwencji osoby, które nie poinformowano na piśmie o jakie przestępstwo się ją podejrzewa nie można tymczasowo aresztować. Przesłuchanie oskarżonego Kolejny warunek zastosowania tymczasowego aresztowania przewiduje, że przed zastosowaniem środka zapobiegawczego przesłuchuje się oskarżonego, chyba że jest to niemożliwe z powodu jego ukrywania się lub jego nieobecności w kraju. Należy dopuścić do udziału w przesłuchaniu ustanowionego obrońcę. Jest to bardzo newralgiczna faza postępowania. Dość powiedzieć, że od tego co na tym etapie wyjaśni podejrzany zależy jego przyszłość i rozmiar odpowiedzialności karnej jaką może ponieść lub uniknąć. Uzasadniona obawa ucieczki Dalsze warunki stosowania tymczasowego aresztowania wymagają, aby istniała uzasadniona obawa ucieczki lub ukrycia się oskarżonego, zwłaszcza wtedy, gdy nie można ustalić jego tożsamości albo nie ma on w kraju stałego miejsca pobytu. W rezultacie o ile osoba podejrzana ukrywa się zachodzi ryzyko, że sąd wyda wobec niej decyzję o tymczasowym aresztowaniu i przesłucha ją dopiero po zatrzymaniu. Utrudnianie postępowania Alternatywną przesłanką stosowania tymczasowego aresztowania jest uzasadniona obawa, że podejrzany lub oskarżony będzie nakłaniał do składania fałszywych zeznań lub wyjaśnień albo w inny bezprawny sposób utrudniał postępowanie karne. Ta przesłanka aresztowania jest często wykorzystywana przez organy wymiaru sprawiedliwości w sprawach wielowątkowych, gdzie występuje wielu podejrzanych a zarzuca się im popełnienie dużej ilości czynów zabronionych, lub mówiąc wprost prokuratura zarzuca podejrzanemu udział w grupie przestępczej lub związku przestępczym. Groźba surowej kary Samoistną przesłanką zastosowania tymczasowego aresztowania jest niestety również grożąca oskarżonemu/podejrzanemu surowa kara. W istocie zarzut popełnienia przestępstwa przedstawia prokurator i to od niego zależy jaka będzie groziła podejrzanemu kara – z tego powodu ta przesłanka z mojego punktu widzenia może być nadużywana. Kodeks postępowania karnego przewiduje, że w sytuacji, gdy oskarżonemu zarzuca się popełnienie zbrodni lub występku zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 8 lat, albo gdy sąd pierwszej instancji skazał go na karę pozbawienia wolności nie niższą niż 3 lata, potrzeba zastosowania tymczasowego aresztowania w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania może być uzasadniona grożącą oskarżonemu surową karą. Podstawę orzeczenia o zastosowaniu lub przedłużeniu tymczasowego aresztowania mogą stanowić ustalenia poczynione na podstawie dowodów jawnych dla oskarżonego i jego obrońcy, z zastrzeżeniem, że prokurator może nie ujawnić zeznań świadków, co do których zachodzi uzasadniona obawa niebezpieczeństwa dla życia, zdrowia albo wolności świadka lub osoby dla niego najbliższej. Poręczenie i nadzór Tymczasowego aresztowania nie stosuje się, jeżeli wystarczający jest inny środek zapobiegawczy czyli na przykład poręczenie majątkowe albo dozór policji. Stosując tymczasowe aresztowanie, sąd może zastrzec, że środek ten ulegnie zmianie z chwilą złożenia, nie później niż w wyznaczonym terminie, określonego poręczenia majątkowego. Warto pamiętać, że stosowanie tymczasowego aresztu możliwe jest w każdej sprawie karnej, nie zawsze jednak wniosek prokuratora zasługuje na uwzględnienie. Jeżeli osoba podejrzana stanęła przed perspektywą zastosowania tymczasowego aresztowania powinna skorzystać z fachowej pomocy adwokata. Po więcej informacji zapraszam na Jeżeli chcesz skorzystać z pomocy prawnej, zapraszam Cię do kontaktu: tel.: +48 604 199 306e-mail: ms@
rJiB.
  • exdk2b4isi.pages.dev/108
  • exdk2b4isi.pages.dev/185
  • exdk2b4isi.pages.dev/30
  • exdk2b4isi.pages.dev/392
  • exdk2b4isi.pages.dev/176
  • exdk2b4isi.pages.dev/74
  • exdk2b4isi.pages.dev/158
  • exdk2b4isi.pages.dev/172
  • exdk2b4isi.pages.dev/353
  • jak jest w areszcie tymczasowym forum